کرونا ویروس و زندگی اجتماعی این روزها
کرونا ویروس جدید دغدغه ی اصلی این روزهای ماست ، مردمی گرم و صمیمی که بعدازظهرهایشان را در محوطه ای نزدیک خانه های کوچک و آپارتمانی شان کنار هم سپری می کردند ، کنار هم به خرید میرفتند ، کنار هم جشن میگرفتند و یا در غم هم شریک بودند امروز برای حفظ سلامت خود و اطرافیانشان باید از هم فاصله بگیرند .
مسئله ای جدید و عجیبی که این روزا میبینیم ، شاید برچسب کرونا است که به بعضی افراد میزنیم در حالی که ممکن است مبتلا به ببماری دیگری شده باشد ، یا فاصله های عجیب و غیر متعارفی است که از عده ای حتی پس از بهبود از بیماری میگیریم. مشخصا فاصله گذاری اجتماعی و استفاده از ماسک جزئی لاینفک از زندگی امروز ماست ، اما انسان موجودی اجتماعی است ، بخشی از هویت ما ، هویت اجتماعی مان است ، این روزها می بینیم عده ای که حتی از بستر بیماری کوئید ۱۹ رهایی می یابند و به آغوش خانواده برمیگردند ، و حتی تست مجدد کرونایشان منفی است ، مورد نگاه های آزاردهنده و فاصله های عجیب و حتی عوض کردن مسیر توسط اطرافیان و همسایگان قرار میگیرند . این شرایط فقط مختص خودشان نیست ، افراد خانواده و هر آن که با آن خانواده در ارتباط بوده نیز از این نوع نگاه و نگرش در امان نیستد کما اینکه در شرایطی که ممکن است به یک خرید ساده برویم نیز هیچ نمی دانیم بین افراد حاضر در فروشگاه چه کسی مبتلا ، چه کسی ناقل و یا چه کسی ممکن است قبلا بیمار شده باشد .
البته حرفم این نیست که فاصله گذاری ها حفظ نشود و یا ماسک استفاده نشود که قطعا این دو باید رعایت شوند ، فرد بیمار احتمالا خود نگرانی هایی پیرامون شرایط خود و هم چنین انتقال دادن بیماری به نزدیکانش دارد و شاید حتی این موضوع بیشتر از خود بیماری آزارش دهد ، برای عده ای حتی این بیماری عوارضی طولانی مدت به همراه دارد و گزارش هایی تحت عنوان افسردگی و اضطراب بیماران در مقاله های جدید یافت میشود .
این که تا به الان به این ویروس مبتلا نشدیم به این معنا نیست که شاید اصلا مبتلا نشویم کما اینکه مقاله هایی جدید پیرامون انتقال این ویروس از طریق هوا نیز وجود دارد . بنابراین با رعایت پروتکل ها ، ولی به دور از نگاه های آزار دهنده و فاصله گرفتن های عجیب و طولانی مدت مراقب آرامش روان خود و اطرافیانمان باشیم چرا که بالاخره انتقال این ویروس روزی به پایان میرسد و یا بشر با آن سازگار میشود ولی نیاز ما به زندگی اجتماعی پیوسته باقی میماند .
مهلا فرخزاد
روان شناس هستم و عاشق نگارش و دنیای کتاب ها.
دیدگاه‌ها