سخت ترین زبان های دنیا
احتمالا بعد از سالیان زیادی که به زبان فارسی صحبت میکنیم هیچگاه متوجه میزان دشواری این زبان نشده ایم. اما اگر تلاش کنید به یک نفر که زبان مادری اش لاتین است املای فارسی یاد بدهید متوجه خواهید شد که بعضی از قواعد تا به چه اندازه دشوار و برای برخی از آنها اصلا توضیحی وجود ندارد. مثلا چه قاعده ای به ما میگویید که صابون با ص نوشته میشود اما سیرت را باید با س نوشت.
با اینحال همیشه گفته اند دست بالای دست بسیار است و در این زمینه نیز استثنا وجود ندارد. زبان هایی در دنیا وجود دارند که از لحاظ گفتار و نوشتار بسیار سخت تر هستند و میتوان به آنها زبان های عجیب و غریب نیز لقب داد.
در این مقاله قرار هست با ده تا از سخت ترین زبان های دنیا آشنا بشیم.
نوشو
در هونان، یک استان در جنوب چین، سیستم نوشتاری منحصر به فردی به نام “نوشو”، از قرن 12 میلادی به کار میرود. آنچه این سیستم را منحصربه فرد میکند، این است که تنها زنان از آن استفاده میکنند. تا قرن 20 میلادی، دختران از رفتن به مدرسه منع میشدند و فرصتی برای یادگیری نوشتن “عادی” چینی نداشتند. بنابراین، زنان مسن به آنها نوشو را آموزش میدادند که اغلب آن را به صورت قلابدوزی یا تزئینات روی بادبزن های کاغذی مخفی کرده بودند.
برخلاف حروف چینی، هر «حرف» نوشو نشان دهنده یک هجای کامل است. حدود 1000 مورد از این حروف برای یادگیری وجود دارد که ممکن است زیاد به نظر برسد، اما فقط تا زمانی که به یاد بیاورید از یک خواننده چینی تحصیلکرده انتظار می رود بیش از هفت برابر این تعداد را بداند.
رون
شعر حماسی اسکاندیناوی از خدای اودین می گوید که اسرار الفبای رونیک را پس از اینکه نه روز بدون غذا و نوشیدنی به درخت آویزان بود کشف کرد.همانطور که ممکن است حدس بزنید، اسکاندیناویان و سایر اروپای شمالی که از این الفبا در قرنهای ۱ تا ۱۲ استفاده میکردند، آن را بسیار ویژه میدانستند. برخی از زبانهایی که از “رون” استفاده میکردند، مانند انگلیسی باستان، الفبای دیگری داشتند و “رون” را تقریباً به صورت انحصاری برای تزئینات، جادو و پیشگویی استفاده میکردند. هر حرف رون همچنین نمادی برای یک کلمه بود و فکر میشد که خاصیت های جادویی یا پیشگویانه ای داشته باشد.
از دهه ۱۹۸۰ به بعد، حکاکی “رون” بر روی تراشه هایی شبیه تاس، به عنوان یک شکل از پیشگویی که مشابه به کارت های تاروت است، دوباره محبوب شد. طبق شعر حماسی، این نوع پیشگویی نتیحه بهترو دقیق تری دارد اگر ابتدا تراشه های “رون” را با خون قربانی رنگ کنید، اما اکثر معتقدان مدرن طبیعتاً این بخش را حذف میکنند.
رسم الخط
در برخی از نسخه های یهودیت و اسلام، تصاویر موجودات زنده ممنوع است. یک راه هوشمندانه که هنرمندان از این اصل عبور میکنند، استفاده از خطاطی است، تصویری که کاملاً از کلمات کوچک تشکیل شده است. فکرش را بکنید: اگر تصویر طاووس شما در واقع از کلمات یا قسمت هایی از متن مقدس ساخته شده باشد، آیا واقعاً قوانین را زیر پا گذاشته اید؟
بنابراین، یک رسم الخط رایج اسلامی ممکن است از یک قطعه عربی از قرآن استفاده کند تا تصویری از یک حیوان، یک انسان، یا یک جسم بی جان مانند شمشیر یا مسجد ایجاد کند.از حدود قرن نهم، کاتبان یهودی سنت ریزنگاری را نیز توسعه دادند، تصاویری که از حروف ریز عبری ساخته شده بودند. از اینها برای ایجاد همه چیز، از نقاشی های حیوانات گرفته تا طرح ها و تصاویر انتزاعی پیچیده، که همگی از متن مرتبط از متون مقدس تشکیل شده بودند، استفاده شد.
زبان سومری
حدود شش هزار سال پیش، سومر (در عراق امروزی) مشغول توسعه اولین سیستم نوشتاری شناخته شده بود. حتمالاً این فرآیند به این صورت آغاز شد: مردم با استفاده از سیستمی از ژتون ها، اعداد مهم (مالیات، بدهیها، سوابق تجاری) را پیگیری میکردند و سپس ژتون ها را در دیگ های سفالی می پختند.در نهایت، شخصی متوجه شد که در واقع به ژتون های داخل آن نیازی ندارد – آنها فقط می توانند عدد را در خاک رس فشار دهند. سپس آنها باید آنچه را که شمارش می شد به خاطر میداشتند، بنابراین نمادی برای آن نیز درست کردند.و بله، آنها در نهایت نوشتن را ایجاد کردند.
متأسفانه، زبان سومری مشکلاتی داشت.حروف آن بسیار پیچیده بودند و یک کلمه یا صدا میتوانست به بیش از دوازده شکل نوشته شود و همان نماد میتوانست چندین معنی داشته باشد. تسلط بر خط میخی مستلزم سالها مطالعه توسط کاتبان اختصاصی بود. و بخاطر تمامی این دلایل این زبان در لیست سخت ترین زبان های دنیا جای گرفته است.
احتمالاً وقتی سیستم خط میخی در نهایت با الفبای فنیقی جایگزین شد، خیال همه راحت شد.
فینقی
صحبت از الفبای فینقی به میان آمد: این الفبا تقریباً هزار و هفتصد سال پیش منسوخ شد. به جز در شمال آفریقا، جایی که به عنوان یک الفبایی به نام “تیفیناگ” باقی ماند و همچنین هنوز توسط بربرها، یک قوم بومی که اکثراً در مراکش و الجزایر زندگی میکنند، استفاده میشود.
به دلایل سیاسی، استفاده از این الفبا در گذشته در مراکش غیرقانونی بود، اما در سال 2003 به عنوان الفبای رسمی بربر توسط مقامات مراکش “مجاز” شد. البترین ویژگی تیفیناگ، ظاهر هندسی عجیب آن است. این الفبا اغلب از زوایای قائم، نقاط و دایره های کامل تشکیل شده است. با احترامی که برای فرهنگ بربر قائل هستیم، تیفیناگ بسیار شبیه به چیزی است که میتوانید در یک فیلم علمی-تخیلی برای استفاده در نامه ی آدم فضایی ها تصور کنید.
هیروگلیف
میتوان گفت که سیستم نوشتاری قدیمی مصری نسبت به سومری قدمت بیشتری دارد: حداقل پنج و نیم هزار سال قدمت دارد. سیستم پیچیده هیروگلیف شامل کاراکترهایی که نماد صداها و کاراکترهایی که نماد کلمات بودند و همچنین برای اکثر مردم آشناست.اما یک چیزی که فیلمها به شما نخواهند گفت این است: نقاشیهایی که در ذهنمان نقش میبندند وقتی به «هیروگلیف مصری» فکر میکنیم، تقریباً فقط برای مسائل مذهبی و رسمی استفاده میشدند، به همین دلیل تعداد زیادی از آنها روی دیوارهای گورستان وجود دارد.
به همین دلیل تعداد زیادی از آنها روی دیوارهای گورستان وجود دارد. برای نوشتن و متون “روزمره”، مصریان از یک نوشتار بسیار ساده تر به نام هیرواتیک استفاده می کردند. بنابراین، اگر شما یک حسابدار باستانی مصری بودید، هنگام محاسبه مالیات کسی، نمیتوانستید آن تصاویری از گربه و تمساح را کشیده و رسم کنید. بعداً، یک نوشتار همگانی حتی ساده تر به نام دموتیک توسعه یافت. در قرن اول، زبان مصری باستان با الفبای یونانی نوشته می شد و شکلی از آن هنوز به عنوان زبان لیتورژیک توسط مسیحیان قبطی مصری استفاده می شود.
ووینیچ
نسخه خطی ووینیچ که در اوایل قرن پانزدهم نوشته شده، 240 صفحه پر از رمز و راز است. این کتاب با الفبایی ناشناخته نوشته شده است و در طول صد سال پس از کشف آن، هیچ کس نتوانسته معنی آن را بفهمد. همچنین، این کتاب با تصاویر زیبا از گیاهان، نمادهای ستاره شناسی و سایر تصاویر ظاهراً بی معنی پر شده است که نشان میدهد ممکن است یک متن جادویی یا علمی باشد.
چندین تئوری درباره این نوشتن عجیب وجود دارد: این زبانی است که توسط نویسنده اختراع شده است؛ این زبانی واقعی است که با دقت رمزگذاری شده است؛ حروف اغلب بی‌معنی هستند اما پیامی پنهان در بین آنها وجود دارد؛ یا در نهایت، شخصی که آن را نوشته است فقط یک فرد دیوانه بوده است. تا به امروز هیچکس نمیداند، اما اگر خودتان موفق شوید رمز آن را بگشایید، احتمالاً معروف میشوید.
ناکسی
ناکسی ها یک اقلیت قومی با حدود ۳۰۰٬۰۰۰ نفر جمعیت در یکی از استان های جنوب غربی چین هستند. سیستم نوشتاری آنها، یک سیستم نوشتار خطی هزار ساله به نام ناکسی است و آنقدر پیچیده است که حدود ۱۵ سال زمان میبرد تا آن را یاد بگیرید. نوشتار ناکسی در نظر اول آسان بنظر میرسد: از تصاویر تشکیل شده است و مانند کتاب کمیک قابل خواندن به نظر می آید. اما اینقدر ساده نیست: برخی از کلمات حذف میشوند، برخی دیگر به نظر میرسد مرتبط با معنی کلمه نباشند یا با تصاویر کلمه دیگری که صدای مشابهی دارد، جایگزین میشوند. امروزه، این نوشتار فقط توسط کشیشان محلی استفاده میشود و کمتر از صد نفر از آن زنده هستند.
تبیان
این نوشتار نیز به عنوان الفبای تبیان شناخته میشود و منشأ آن نامشخص است. اولین بار در یک نسخه خطی لاتین در قرن شانزدهم دیده میشود، که نویسنده آن مدعی است حدود پانصد سال قبل، توسط مردی به نام هونوریوس از تبس ایجاد شده است. حروف الفبای جادوگران با حروف لاتین مطابقت دارد، بنابراین می توان از آن برای رونویسی لاتین یا انگلیسی استفاده کرد.
گره های گفتگو
«گره های گفتگو» نام مستعاری برای یک روش بسیار منحصر به فرد برای «نوشتن» اطلاعات است: گره هایی که در رشته ها بسته میشوند. این روش توسط اینکاها استفاده میشد و تنها سیستم نوشتاری شناخته شده قبل از کلمبیا در آمریکا است و حداقل ۴۶۰۰ سال قدمت دارد. «گره های گفتگو» به طور گسترده برای مالیات، تعداد جمعیت، اطلاعات تاریخی، ستاره شناسی و شاید حتی نقشه ها استفاده میشد.
اکثر باستان شناسان فکر می کنند که سیستم گره زنی شامل اعداد و کلمات است، اما تنها اعداد تا کنون توسط دانشمندان عصر جدید رمزگشایی شده است. رنگ، موقعیت و فاصله گره ها نیز ممکن است به معنای آنها کمک کند. زیرا «گره های گفتگو» توسط فاتحان اسپانیایی در قرن شانزدهم در تلاش برای جلوگیری از ارسال پیام های مخفی سرکوب شد. کمتر از هشتصد کویپو، یعنی مجموعه هایی از این رشته های گره بندی شده، امروزه باقی مانده. آنها را اغلب میتوان در داخل قبرها پیدا کرد و باستان شناسان فرضیه هایی را مطرح کرده اند که ممکن است داستان فرد مرده ای که با آن دفن شده است را روایت می کنند.
امیدوارم لیست سخت ترین ترین زبان های دنیا برای شما نیز جالب بوده باشد. به نظر شما کدام زبان روز دنیا برای یادگیری سخت تر بنظر می‌آید؟
دیدگاه‌ها